Öfke kapısından içeri girilince her şey farklılaşır. Tüm algılar çarpıtılmaya başlanır. Öfke dünyasında herkes öfkelenen kişiye karşıdır; herkes ona düşmandır ve herkes sanki o kişiyi aşağılamaktadır. Öfke kapısından içeri girince kişi acı çekmeye başlar. Zeka kullanılarak öfke dünyasından dışarı çıkılmalıdır. O dünya yanılgı doludur ve insanı zehirler, yıpratır.
Öfke insanı başarısız ve güçsüz yapar. Öfke, nefes kadar doğaldır.
Eğer küçük bir çocuk oynarken engellenmeye çalışılırsa çok sade ve içten bir duygu ortaya çıkarır. Bu duygunun ismi öfkedir. Eğer o küçük çocuk engellenmeye devam ederse vurmaya ya da tekmelemeye başlayabilir fakat engellenmeyi bırakınca çocuk hiç bir şey yokmuş gibi oynamaya devam eder. Kızgınlığını da unutuverir.
Kişi kendisini öfkelendiren şeyi düşünmeye başladığında öfke yükselecektir; işte o zaman öfkenin içine dalındığında kişi öfke ile bir olmaya başlar. Öfkeyi hissedip öfke ile bütünleşmeye başlar. Öfke ile bütünleşince kişi yargısız olur ve öfkenin güzelliğini hisseder.
Öfke hissedildiği anda nefes çalışmaları uygulanır ve uygulandığı an itibariyle kişi yatışmaya başlar. Fiziksel, zihinsel, duygusal sağlık korunarak daha mükemmel hale gelir.
Öfke tekamül yolunda kullanıldığında dönüşmeye başlar. Öfke Orijinal Yoga Sistemi teknikleri ile dönüştürülebilir. Tarafsız gözlemci modunda kişi öfkelendiği anda neden öfkelendiğini bulur ise öfke yatışmaya başlar. Her öfkenin bir kaynağı vardır. Öfkenin de kaynağı bulunduğunda kişi başka bir olayla karşılaştığında aynı tepkiyi vermeyecektir.
Orijinal Yoga Sistemi tekniği olan Tam Yoga Nefesi ile sakinleşir, yatışır ve gerginliğini atar. Böylece gözlemci moda geçip saf öfkeyi sadece izlemeye başlar. İşte o zaman görür ki ‘ aslında o, öfke değil’. Kişi kendini öfkeyle özdeşleştirdiği için ‘ Öfkeliyim’ der.
Fakat kendisi yani ruhi özü saf sevgiden ibarettir.
Tekniğin uygulanması ile öfke şefkate dönüşür. Böylece kişi kendini çok iyi ve hafiflemiş hisseder. Fakat öfke nöbetinden sonra kişi kendini yorgun, halsiz ve bitkin hisseder.
Öfke gözlemlenince şefkate dönüşür; böylece coşku, hafiflik ve muazzam bir enerji yükselişi ortaya çıkar.