Ne aklıma uyarsın ne de nefsimi bana uydurursun…
Aklım, haram der, yanlış der, nefis haramı helal der…
Eğer, yarım aklım ve bu nefisle ömür geçirsem, şu koca karı kılıklı, kıvıran dünya beni esaret altına alır..
İyi ki; vicdanım, imanım, inancım ve en önemlisi, Allahın tövbe kapısı hep açık…
Altın, pırlanta, kıymetli taşlar nere yarar, sevgi verilmedikten sonra?
Ey canımdan çok sevdiğim sevgili!
Sen ki, beni ben edensin…
Ben fakirim, sana ne vereyim?
İmanım ile kesretten VAHDET’E koşan benim.
Sana el açıp dua eden benim…
Hatalarım, günahlarım o kadar çok ki; kapında mecnun olan benim…
Dünya servetine gözüm toktur benim…
Ben, yalnız sana kulluk eder, yalnız senden yardım dilerim..
Sen isteyene istediğini ver…
Bana yalnız sen gereksin…
Aklımla seni aradım, lakin akıl dediğim çamura battı ve beni bile unuttu. Ama,ben seni gönül ile sevdim..
Asla “Ben seni unutmak için sevmedim” zira, her gün huzuruna gelirken, aşkının sarhoşuyum…
Ben, ben değilim… Hak, hüda, rahman, rahim, adil, afüv olan sensin…
Ömrün deniz olsa ne fayda, maşrapan küçük olduktan sonra…
Gül, bülbül ve sevgili içinde güzeldir…
Senin nasibin yoksa,gidersin güle değil dikene sarılırsın…
İnsan,.şeytanı taşlamaktan melekleri göremez…
İnsanın olduğu yerde,.hayır ar eder bulunamaz.
İnsanın ömür heybesi iki gözlüdür. Bir gözüne sevabı diğerine ise günahı atar.
Yükünün hamalı olmuş, oh der ama çare aramaz…
Şehirlerde define aranmaz. Define viranelerde bulunur. Fakir, fukara deyip incitme garibi, onda kim bilir ne cevherler vardır…
İnsanın kötülüğü, akrebin zehrine benzer. Hem kendini hem de diğer insanları zehirler…
İnsanda, ahlak, vicdan, şuurlu akıl yoksa kıyameti bekle…
Kimse kimsenin günahını çekmez. Zengin olsan da, satamazsın, alan olmaz…
Sen iyisi mi, can ol ama canana can ol ki; varlığının anlamı olsun…
İnsan isen, muhabbet, sevgi, merhamet sıfatındır.
Zira, ısırmak, şehvet, hiddet, kavga hayvanların sıfatıdır…
Bunca yıl ne yaşadın, ne anladın, daha ne bekliyorsun?
Kimseye benzeme. Senin alternatifin yine sensin…
Nasihat ve öğütte hikmet vardır. Büyük sözü dinle, ayağına taş almasın…
Kazada kader ararsın, kadere rızan yoktur ama sen her şeyde akıl ararsın…
Hikmetine sual olmayan da, varlık sebebini bilirsen, kaderde kazayı görür, hamd edersin…
Ne zaman, nerede, nasıl öleceğimizi bilmeyiz ama yapay akıl ile dünyayı hükmedeceğimizi hükmederiz.
Domuz eti, içki, kumar, Allah adı anılmadan kesilen hayvan eti,zina,faiz haramdır..Ölü eti yemek helal mi sanki?
Sen, dedi kodu yaparak, iftira atarak ÖLÜ ETİ YEMİŞ gibi oluyorsun ya….
Bir başka insanın yaşam ve temel haklarına saygısı olmayanın, vicdanı yoktur, sadece nefsi vardır…
Ey can! Sen, sen ol dinle vicdanını. Vicdanlı gönül az konuşur çok dinler. İmanın var ise, her işinde ahlak vardır, şu dünya ahretin tarlasıdır, unutma! Ne ekersen onu biçeceksin…
Elini, dilini, nefsini ve aklını, elinde tut… Senin dışında bildiğini yapmasınlar… Yoksa onların hesabını sen vereceksin…
Hep uyuyor, uyuyoruz… Ölünce zaten hep uyuyacaksın…
Uyuma! Oku! Ama okuduğunu iyi anla ve tatbik et…
Kendinle dost ol, herkes sana dost ol…
Ey can!
Seninle sohbet güzeldi…
Sen,sen ol o bana yeter..