Evet,hepimiz aynı gemideyiz de; geminin
Ser dümeni ile kaptanı çok!
Böyle olunca,aynı gemide olmanın büyük
Sorumlulukları oluyor.
Bu sorumluluk hepimizin..
Herkese düşen sorumluluklar var..
Küresel sorun ne kadar büyük olursa,kişisel
Sorumluluklarımız da,o denli önem arz ediyor.
“Bindik alamete,gidiyoruz kıyamete” söyleyip
Bunu da sloganlaştırmaya gerek yok..
Kıyametin ne zaman olacağını,insan denen meçhulün
Bilmesi ya da tahmin bile etmesi,mümkün değil.
Sonra insanın kıyamet ile uğraşacağına,dünyayı cennete
Çevirmek için mesai sarf etmesi gerekmez mi?..
Toplu halde yaşayan,toplu halde toplu taşıma araçlarına
Binen kişilerin,toplum kurallarına uyması gerekmez mi?.
Madem ki hepimiz bir gemideyiz,o zaman herkesin
Geminin iskele ya da sancak kısmında toplanması
Olmaz..Ya da herkesin geminin baş kısmı olan güverteye
Veya kıç kısmında toplanması da,gemiyi batırır..
O zaman,panik yok.Şeytana hizmet etmek yok.
Vicdanlı insanlar olarak,insan onuruna yaraşır,
Eylem ve davranışlarda bulunacağız.Akıllı olacağız.
Çok çalışacağız.Birbirimize saygılı olacağız.
Üretmeden tüketmek,sadece israf ile aynı şeyi ifade edecektir.
Ne yaparsak yapalım,insani duygu ve saygıyı kaybettiğimiz
Zaman,masanın bir ayağı asla olmayacaktır.
Gemi batmasa bile,rotasız yol almaya devam edecektir.
Küresel dünyada herkes birbirleri ile tanışır oldu.
Adeta dünya küçüldü.
Televizyon ile,aile bölündü.Misafirlikte bile muhabbet yok,
Diziler,açık oturumlar,evlilik ve yemek programları,
Tartışılır oldu.Kızımız başka dizi annesi başka program
İzler olduk..
Bilgisayar ve İnternet ile daha hızlı internet kullanır olduk.
Birbirimizi görmeden,sevdik hatta AŞIK olduk!
Birbirimize çay,kahve içmeye değil,oyuna davet eder olduk..
Birbirimizin cumasını,bayramını sms ile kutlamaya başladık.
Ailede sohbet yok.Herkesin elinde AKILLI TELEFON.
Sosyal medya fenomenleri yarattık.,
Whatapps olmasa,hiç kimse mesaj bile yazmayacak..
Artık,mesajlarda sessiz harfleri bile kaldırdık..
MRB,NHBR.A.S v.s gibi..
Geminin nereye gideceği önemli,fakat geminin
Nereye gideceğini rotayı cennete ya da cehenneme
Çevirecek olan yine küresel dünyanın insanları olan
Bizleriz..
Bizi biz yapar,çok şeyimizi kaybettik..
Teknolojik gelişmeler sadece hayatı,yaşamı
Kolaylaştırdı.
Ama,bizi bizden uzaklaştırdı.
Sarılmak yok... sevgi ile birbirimizi selamlamak yok.
Düğünlerde, ölümlerde beraber olmak yok..
Kardeş kardeşini sadece mirasçı ortak gibi görmeye başladı..
Evlerimizin odaları genişledi… Çocukluğumuzda bir odada
7 kişi yattığımız odalar şimdi tek kişilik oldu.
Kahvaltılarımız zengin kahvaltılarına döndü.
Kentsel dönüşüm ile arsa zenginleri çoğaldı.
Para sahibi olduk, değerleri kaybettik.Yok artık tesellisi, ne paranın ne şan ve şöhretin..
Kalite azaldı..
Ne yapalım aynı gemideyiz..
Kıyamet kopunca da,aynı evrende olacağız..
Mekanın isminin farklı olması önemli değil..
Çözümü çok kolay..
Sen,sen ol kendini bil,görevini yap,insanı sev yeter.
Vicdanın,şeref ile onurun varsa,diğer insanların da
Hakkını hukukunu gözetirsin..
Ölümlerden,kaoslardan beslenmezsin..
Ateş herkesi yakar..
Yangın yerine dönen dünyada,cehennemi aramana gerek yok.
Sevgi varsa,saygı görürsün..
İşte o zaman her şey tamam olacaktır..
Gemide kimlerin olması değil,var olanların mutlu olması yeter.
Dünyanın ve bizim Var olma sebebimiz bu değil mi?
Unutma!
Hepimiz bir sevginin ürünüyüz...