Sayın Turp, ben Maydanoz. Mektubunu aldım. Sana bahçeli saraydan yazıyorum. Ne yalan söyleyeyim; mektubunu alır almaz değil de şu senin coniler sızdırınca, içimden bir küfür salladım. Hemen kızma bana, vallahi kimse duymadı. İçimden dedim ya; ne dediğimi ben bile duymadım.
Lakin olmaz ki! Bu kadar da olmaz ki; ne demek “aptallık etme!” Ben maydanozum yahu. Sen bilmez misin kanki; maydanoz zihin açıklığı verir, her derde devadır. Sen öyle değilsin ki; eh, belki biraz balın içine rendelenirsen falan, yediklerimizin hazmını kolaylaştırırsın o kadar. Tek başına yersek de midemize oturursun. Maydanoz öyle mi ya; her yemeğe konulur, her salataya… İstersen tek başına ye; azıcık limon sık üzerine, azıcık da tuz, çiğ çiğ ye yiyebildiğin kadar, hiçbir şey olmaz faydasından başka…
Pek sayın Turp kardeşim kankim; bilirsin ben örf ve ananelerime çok bağlıyım. Benim suçum değil yani bu durum. Atalarımız demiş ki; her şeye maydanoz olma! Sen şimdi bu sözden yola çıkıp; her şeye burnunu sokma, diyeceksin. Tamam, ama o lafı benim için söylememiş atalarımız. O laf, ne bileyim; domates, biber, patlıcangillere söylenmiş. Değil mi ya; hazır benim gibi bir maydanoz, bahçeli sarayın en has köşesinde kasılıp dururken onlara ne oluyor? Şimdi anladın mı beni kankim Turpum. Ben mecburum, dibimdeki zehirli sarmaşıkların kökünü kurutmaya. On günde yedi yüz ellisini kökledim zaten. Gerçi bu sırada dört kardelen, yirmi kadar kır çiçeği, yirmi beş kadar yaban gülü zayi oldu ama olsun. Bu işin fıtratında var, bilirsin.
Lakin şu benim bilali gebeş okçularına söz geçiremiyorum. O bir lafın var ya; çok çok çok koymuş bunlara, çok içerlemişler. İlle de oklarımızla Turpun füzelerini, uydularını düşüreceğiz falan diyorlar da başka bir şey demiyorlar. Valla benden duymuş olma ama; bizim acımıza kırağı çalmaz diyor patlıcangiller. Anlattım, hepsine birer birer anlattım; rıza dedim, reza dedim, halkımın banknotlarını, millet bahçemin bütüüün çiçeklerini yedik bitirdik dedim. Susun, susun, susun dedim bütün sebzelere, meyvelere, börtülere, böceklere… Zamanı gelince hepinizin üstüne birer tutam maydanoz ekicem dedim. Kankim turpu da öyle boş boş midenize indirmenize müsaade etmem dedim. Arı kovanına çomak soktum, hepsi tez elden bal yapacaklar, yapacaklar da şu benim canım turpumu bir güzel tatlandıracaklar dedim, yaaa…
İşte böyle böyle sayın kankim. Senin şu dışişleri aşçına söyle; maydanozlu turp her derde devaymış. Bundan sonra yemekleri öyle yapsın, afiyetle ye. Geç oldu, saray çiçeğim beni bekler. Hadi ben kaçtım, çüüüs…
