“Hatır için çiğ tavuk bile yenir” diye söylenmiş bir Atasözümüz vardır.
Bilmeyen varsa da,şimdi öğrenmiş olacak..
O zaman,önce HATIR nedir? Bunu bilmek lazım.
Hatırın ne olduğunu bilirsek,Allah’ı ve onun yarattığı bütün kainatı da bilmiş oluruz.
Hatır,sevgidir,saygıdır.Dille değil,gönülden sevmektir.Sevdiğini belli etmektir.
Kadını,çocukları,hayvanları ve de korunmaya muhtaç olanları korumaktır.
Hatır,önce Allah'a ve onun Peygamberlerine düşünmek ve sonrada bütün yaratılmışları
Düşünmektir.
Hatır,unutmamaktır! Hep akılda tutmak ve gönülde yaşatmaktır.
Hatır aynı zamanda Sadakattir.Eşine,anne,baba ve kardeşlere,hısım ve akrabaya,bizden uzakta olanlara ve bize yakın olanlara,herkese sadakattir.
Hatır,vefalı olmaktır.aradan kırk yıl bile geçmiş olsa,size,bize yapılan hizmet,ikram ve güzel olanları hatırlamaktır.Unutmamaktır.
İşte,Atalarımız bunun için,”Bir acı kahvenin kırk yıl hatırı vardır” demişlerdir.
Şimdi gelelim günümüze!
Hatır kaldı mı ki,hatır için çiğ tavuk yiyecek dostlar kalmış olsun..
Hatır yerine MENFAATİZM hakim oldu.Dolayısıyla,sekülerizm pik yapmaya başladı.
Bütün bunlar,KAPİTALİZMİN ya da EMPERYALİZMİN doğrudan sebebi değildir.
Senin içinde,hırsızsızlık,şerefsizlik,ahlaksızlık varken,fahişelik yapan komşunun çok fazla suçu yoktur.Önce sen,milli ve manevi değerlerine sahip çıkmalısın ki,beden ve ruhun, istismarlara mağlup olmasın.Dilimize PELESENK olan,”Türklük gurur ve şuuru,İslam fazilet ve ahlakı” sana bol geldikten sonra,ruhunu şeytana,bedenini kapitalizme sattıktan sonra.
Allah,Kur’an,Peygamber ne yapsın!
Anam,babam ya da sevdiğim birisi,bana bir iş yaptıracağı zaman,”Oğul hatırım için derdi” o zaman gel de sen yapma..Ana,baba,aile candır.İşte hatırı sayılacakların başında gelir.Sen,önce kendi sevdiklerine sahip çık,sonra,ben ve bizimle beraber herkes sahip çıkar.
Yoksa,adamın biri,eşini,sevgilisini veya bir başkasını sokağın ortasında,herkesin gözünün önünde öldürebiliyor ve kadınlar,çocuklar taciz ve tecavüze uğrayabiliyorsa,sen,kılın kıpırdanmadan sadece seyrediyorsan,o toplumda,ne hatır,ne sadakat,ne sevgi,ne saygı,ne ne minnet ne de toplumsal ahlak kalmıştır.İnsanı sevmeyen,saygı göstermeyen HAYVANLARI sever mi? Elbette hayır.Kedi ve köpek ölümlerinin artma sebepleri,sadece sosyolojik bir vaka ile açıklnamaz.
İlaç içmeyen,yemek yemeyen,doktora bilhassa diş hekimine gitmeyen çocuğunuza,hatırım için derseniz,ya da çocuğunuz size,anne ,baba hatırım için diye söze başlarsa,her şey güzel olur.
Biz,ey yetişkinler,çocuk sahibi olan anne babalar!
Bizler,sizler,hepimiz,hatır,gönül ilişkisini,sadakat ve vefayı ne kadar biliyoruz? Kelime olarak herkes biliyor da,hatırı,vefayı,sevgi ve saygıyı ne kadar,nefsimizin üzerinde tutuyoruz?
Hatırlamak,hatır ve vefa duygusunu yaşamak için,egoizmimizin dışında,menfaatsiz hatır için yapıyor muyuz? Çocuklar,birbirlerini menfaatsiz seviyorlar.Büyüklerine hizmet ederlerken bile, menfaat düşünmüyorlar.
Devlet ve millet,fakir ya da zengin olabilir.Devletin dini,ADALETTİR.İnsanların farklı din ve mezhepleri,inanç sistemleri olabilir.Herkes,din ve vicdan hürriyeti yanında,fikir ve düşünce hürriyetine de sahip olabilir.
Yalnız,bizi millet yapan sadece bir devletin vatandaşı olmak,aynı dili konuşmak,aynı tarihe vc ülküye sahip olmak,yeterli değildir.İnsanı Vatandaş yapan bu milli duyguların yanında, manevi duyguları sahip olmayan insanlar,kendi vatandaşlarına,kendi kan bağı olanlara bile,aynı galakside,aynı sitede,aynı mahallede hatta aynı ev içinde bile uzaktırlar.
Hatırı,vefayı,sadakati,dostluğu,sevgi ve saygıyı yaşayalım,yaşatalım,neslimize de öğretelim. Bunun vebali büyüktür.Sonra,sosyolojik araştırma sonuçlarına bakarak,HEYHAT! Boşuna
Ah,vah yapma! Geriye dönüşü olmayan,”taşıt giremez levhası” bulunan yerlerde,illegal
Kuralsızlık yapma! Bütün bunları Musalla taşında,hatırlama..
Eşeğin hatırı yoksa,sahibinin de hatırı yok mudur,diye bir Atasözümüz de vardır.
Bari BUNU UNUTMA!
Sağlıcakla,huzur ve mutlulukla,hatırlarda olun!