1984 Yılında başladım mesleğe…
Denizli’nin ilk, Türkiye’nin ender spor yazarı gazetecilerinden biriydim o yıllarda bir kadın olarak…
1985’te Güneş Gazetesi Denizli temsilcisiydim, Hürriyet Gazetesi temsilcisi Hüsnü Okumuş’tu. Milliyet Gazetesi temsilcisi rahmetli Sedat Acar… Yeni Asır temsilcisi ise Tevfik Tortamış’tı. Ferruh lmez’i unutmamak lazım tabi ki…
18 yaşımdayım...
Denizlispor efsane Başkanı rahmetli Ahmet Dartar, Burhan Gür, Ali İpek, Mazlum Bababalım daha niceleri vardı spor ahlakı aldığım…
Beşiktaş’ın efsane Başkanı Süleyman Seba ile tanışma şerefine nail oldum mesela… Ağları delen, dünyanın en kibar spor adamı Metin Oktay’la aynı masada defalarca yemek yedim. Gazetemizin yazarlarındandı…
Duayen gazeteci Nahit Duru İzmir temsilcimizdi. Spor dünyasının markası Şansal Büyüka spor müdürümüzdü. Lig Tv’nin kurucularından, Maraton programı yapımcılarından sevgili kardeşim Sedat Kaya ile çalıştım…
CHP İzmir Milletvekili Atilla Sertel, 1985 yıllarında Türkiye’nin en sıkı spor gazetecilerinden biriydi… Şimdi beni tanıyan en iyi insanlardan Bülent Öztürk Hürriyet Denizli Bürosunda muhabirdi… Ayhan Akar yeni yetme çıraktı henüz… Muhammet Karaçay, rahmetli Sedat Acar’ın yanında muhabirdi…
CHP eski Merkez İlçe Başkanı Ömer Yurtseven Denizli Gazetesi’nde muhabirdi… Rahmetli Kemal Tartılacı Denizli Gazetesinde Ramazan manileri yazardı… Karanfilli Gaffar Nemutlu Milliyet Gazetesinde, Sedat Acar’la birlikte olurdu hep… Haa… bu arada, Mustafa Kaya, rahmetli Sedat Acar’ın kayın biraderi olması vesilesiyle de, yenice Denizli’ye gelmişti ki, ben o sırada İzmir’e gitmiştim…
Bunları niye anlatıyorum; Dedim ya… Türkiye’nin ender kadın spor muhabiriyim… O zamanlar spor bir ahlaktı… Gazetecisi de, yöneticisi de ahlaklıydı.
Güneş Gazetesinin sahibi Mehmet Ali Yılmaz Trabzospor Başkanıydı…
Herkes spor adına ne yapılması gerekiyorsa onu yapardı…
Denizlispor’un efsane başkanı Ahmet Dartar, kalp rahatsızlığı olduğu için maçları dışarıdan izlerdi…
Zamanın Valisi, Belediye başkanları Denizlispor için kamu imkanlarını zorlardı.. Denizli valisi, Denizlispor’un maçı neredeyse, orada olurdu…
Demem o ki, geçtiğimiz Pazar günü Taner Atilla Ankaragücü maçında tek başınaydı…
Ankaragücü Başkanı protokolde yerini almış, ancak Taner Atilla’yı sandalyeyi vurmuş, hastanelik etmiş ve yanında getirdiği25 kişilik ekibiyle de maçı izlemeye devam etmişti…
30 yıllık meslek hayatımda, sporda bir başkana yakışmayan hareketi gördüm…
Ve o eski günler geldi aklıma…
Hani denir ya…
Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer…
O günlerde ahlak değerliydi…
Geçmiş olsun Taner Atilla…