Günaydın...
Mutlu Bayramlar Hepinize..
Mutlu muyuz?
Mutlu ol demekle olunmuyor tabi ki...
Affan Dede'ye dedim ki...
Para versem....
Satar mısın bana çocukluğumu?
Para mı? dedi gülümseyerek...
Delimisin?
Şimdi ki zamanda para yeter mi dedi çocukluğunu geri almaya...
Çok param yok dedim...
Olsa da değer mi? dedi...
Çocukluğumu özledim, çocukluğumdaki bayram heyecanlarımı özledim...
Ne kadar şanslısın dedi...
O heyecanı yaşayabildin...
Ne kadar şanslısın ki!!! Çok temiz bir dünyada büyüdün...
Senin zamanında çocukların uçurtmaları vardı...
Senin zamanında çocuklar çelik çomak oynardı...
Senin zamanın da çocuklar saklambaç oynadı...
Senin zamanında çocuklar elim sen de oynardı...
Sen bilirsin dedi Affan Dede...
Karar senin...
Şimdi ki zaman da...
Çocuklar açlıktan ölüyor...
Çocukların cesetleri kıyılara vuruyor...
Çocukların babaları şehit oluyor...
Çocuklar babasız kalıyor...
Çocuklar tacize uğruyor,
Tecavüz ediliyor...
Açlıktan ölüyor...
Dedim Affan Dede hiç iyi tarafları yok mu?
Şimdi ki zaman çocuklarının...
Dedi var...
Bilgisayarları var, tabletleri bir de cep telefonları...
Her şeyleri SANAL...
Hadi uza şimdi dedi...
Ne kadar çocuğa sahip çıkabiliyorsan..
Ne kadar çocuğa bayramı yaşata biliyorsan,
Senden mutlusu yok...
Haaa... dedi bu arada,
Yaşlıları da unutmayalım olur mu?
Affan dedeleri, büyükannneleri, anne ve babaları da unutmayalım bu bayramda...
Herkese mutlu bayramlar dilerim...
Mutlu olabilirsek tabi ki...
Umarım bu bayramı kayıpsız atlatırız...
Büyük Usta Cahit Sıtkı Tarancı'yı da saygıyla anıyorum..
Affan Dede ile beni çocukluğumla geri döndürüp bu yazıları yazmama sebep olduğu için...